بررسی مکانیزم های تعرفه در راه آهن ایران و سوئد و ارائه راهکارها و مدل مناسب برای راه آهن ج.ا.ا

چکیده       راه آهن پس از این­که از سال 1825 در جهان متداول شد به سرعت گسترش پیدا کرد و در زندگی بشر از هر لحاظ بخصوص از جهات پیشرفت امور اقتصادی و اجتماعی و بین­المللی تحولی عمیق ایجاد نمود.   از آنجایی که حمل ونقل ریلی به دلیل تأسیسات ایمنی که در آن وجود دارد - یعنی در مقابل تغییرات جوی مانند برف و باران و بادهای شدید کمتر از سایر شیوه های حمل ونقل آسیب پذر بوده و احتمال بروز تصادفات در آن کمتر است – دارای مزیت های رقابتی بیشتری نسبت به سایر روش­های حمل ونقل است بنابراین با توجه به خصوصیات و مزایایی که راه آهن دارد حمل ونقل بوسیله راه آهن از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است و تعرفه ای که در مقابل بار توسط راه آهن گرفته می شود باید شامل تمام هزینه ها شود. هزینه های زیر ساختی که برای بخش ریلی تشخیص داده شده است شامل هزینه عملیات و نگهداری، سرمایه گذاری مجدد، هزینه های سرمایه ای، و هزینه حکومت می شود.    به علت این­که هزینه­های ذکر شده برای احداث  شبکه حمل ونقل ریلی و تهیه لوکوموتیو و تهیه ایستگاه و واحدهای نظارت و هدایت و تأمین نیروی انسانی بسیار زیاد است تعرفه ها در راه آهن نسبتا بالاست. بنابراین متصدیان سیستم حمل و نقل ریلی باید در جستجوی روش­هایی برای کاهش هزینه­ها و بهبود مکانیزم­های تعرفه ای باشند که بتوانند مزایای بیشتری را برای مشتریان خود ایجاد کنند تا ضعف بالا بودن تعرفه را جبران کند و صاحبان بار را به سمت استفاده بیشتر از این سیستم جذب نماید.    کشور سوئد پیشرفت چشمگیری در صنعت حمل و نقل ریلی خود داشته که باعث توجه بیشتر کشورهای صنعتی به این کشور شده است.  تاکنون پژوهش های مختلفی در حوزه تعرفه در سیستم حمل و نقل ریلی انجام گرفته است اما در پژوهش حاضر تلاش شده  مکانیزم های تعرفه در راه آهن سوئد و ایران بررسی گردد و سپس مدل و راهکارهای  مناسب برای راه آهن ایران  ارائه می گردد.